Ha Marlies,

Afgelopen zaterdagmorgen zat ik, met m’n rug tegen de muur van de Bonte Kraai, op hun bankje een koffie te drinken.

Zonnetje, plein, terrasjes, boompjes, flanerende mensen…

Flanerende mensen !

Rustig wandelende mensen die, ongericht, zo’n beetje van links naar rechts zwabberden over… ja, over wat eigenlijk.

Geen straat, want die is weg, maar ook geen trottoir, want er is geen onderscheid meer met een straat, waardoor een trottoir trottoir wordt.

En geen fietspad, want de fietsers zwabberden ook maar zo’n beetje tussendoor.

En niemand meer op zijn/haar hoede, oppassend voor auto’s en fietsen, want het is duidelijk wandel/fiets gebied geworden.

En geen geluid !

Buiten de stemmen om me heen, vogeltjes, een kind dat roept, voetstappen…

Een oase van rust…

Kortom: ik weet niet hoeveel energie en/of ergernis dit project je heeft gekost, en hoeveel er van je oorspronkelijke plan er onderweg is gesneuveld, maar… ik vind het geslaagd en ga er van genieten !

Dank je wel !

Bert